Orijentalni (trbušni) ples odražava umetnost življenja.
Orijentalni (trbušni) ples odražava umetnost življenja. Dokazuje vrednost, dubinu i lepotu života kao fenomena. To je ples životne radosti i beskrajne slobode. Očaravajućim pokretima, gracioznim talasima, magičnim vibracijama može se odraziti čitavo duševno stanje, i cela ljudska suština. Postepeno otkrivanje tajni umetnosti orijentalnog (trbušnog) plesa pročišćava i oplemenjuje svaku dušu. Uvežbavanjem novih pokreta produbljuje se saznanje o sebi i beskonačnosti svojih mogućnosti. Ples istovremeno opušta telo i daje mu snagu. Nadahnjuje nas pozitivnom energijom života, darujući nam ne samo estetsko zadovoljstvo, već i zdravlje i mladost. Omogućava osećanje zadovoljstva od pokreta, i ljubavi prema celom svetu, uči nas radosti prema sadašnjosti a i prošlosti. Postepeno osvajajući elemente orijentalnog (trbušnog) plesa žena počinje polako da se menja. Razvija se gipkost pokreta, mekoća i osećajnost. Sloboda pokreta koju pruža orijentalni (trbušni) ples vodi ka unutrašnjoj slobodi. To se ogleda u ljubavi prema sebi i ponosu prema sopstvenom telu. Žena postaje zanimljivija i privlačnija sebi i ljudima koji je okružuju. To je magična umetnost uspomoć koje žena stvara istinsku lepotu, pokazuje neprocenljivost svoje duše i jedinstvenost tela. On je kao prelepi cvet koji se iznenada otvara u duši zene koja počinje da igra. Orijentalni (trbušni) ples ponekad nazivaju plesom radosti, jer je nemoguće igrati prisiljavajući sebe, vec samo sa zadovoljstvom i nežnošću prema sebi i svojoj duši i telu.
Ples je jedinstvena umetnost koja vodi ka bogaćenju duše i ispunjenosti života. Najtanje nijanse emocija, koje se ne mogu iskazati ni rečima ni dodirom mogu doći do izražaja u toku plesa. Radost, patnja, harmonija, strah, tuga, očajanje, smirenost, uzbuđenje, strast. . . Svaki najmanji pokret tačno oslikava vase duševno stanje.
Telo i duh su neraskidivo povezani. Izgled i pokreti tela uvek odražavaju pravo duševno stanje osobe, pa je nemoguće prikazati lepotu tela zanemarujući unutrašjne bogatstvo i plemenitost. Igranjem oslobađamo dušu od neprijatne napetosti, razdražljivosti, nervoze. Negativna energija koju svako od nas poseduje, se u procesu igre transformiše u čarobno osećanje radosti. Kroz magiju pokreta se izražava istinska ženstvenost, gracioznost, dostojanstvo, iskrenost misli i čistina duha. Beskonačni pokreti se najpre uobličavaju u našim mislima, a zatim se prenose na telo međusobno se prepliću i stvaraju neprekidni tok koji mi nazivamo plesom. Oseća se samo vatrena strast, samo ogromna želja, i otkriva se novo biće u sebi. Orijentalni (trbušni) ples je dostupan svakoj ženi bez ograničenja. Zato svi mogu da se bave plesom i nalaze radost u tome, bez obzira na uzrast, građu tela i to da li su nekada učile da igraju. Jer u svakoj osobi se iznenada može otkriti bezbroj talenata i naklonosti, treba joj samo pružiti odgovarajuće mogućnosti da se razvija.
Cilj trbušne plesačice nije samo da zavede posmatrača i pridobije njegovu pažnju. Cilj je pre svega da pokaže sebe i svu lepotu sopstvenog tela, uzvišenost i dostojanstvo duše. Orijentalni (trbušni ples) uči ženstvenosti, gracioznosti, umeću vladanja sopstvenim telom. Razvija samouverenost i dostojanstvo, ljubav i nežnost. Ovo je ples ženske duše koji naglašava individualnost i slobodu emocija svake plesačice. Jednom rečju, sama činjenica da trbušni ples živi i napreduje i da je njegova istorija duga hiljadama godina govori ne samo o njegovoj popularnosti, već i o skrivenom smislu. Treba samo početi, otkriti za sebe makar delić jedinstvenog magičnog sveta igre, koji će vas nenametljivo vući za sobom sve dublje. Toliko da ćete jednog dana shvatiti da više ne možete živeti bez plesa. Da je on u potpunosti promenio vaše misli, vaš um, vaše poimanje stvarnosti i ceo vaš život. I shvatićete da je Vaš život mnogo bogatiji!
Za trbušni ples smatra se da se razvio od ritualnih plesova namenjenih bogovima plodnosti i veličanju majke prirode u matrijarhalnim zajednicama. Trbušni ples predstavlja simboličke pokrete začeća i poroda, a njegova izvorna namena je, isključivo predstavljala veličanje majčinstva i obnovljivih sila prirode. Za trbušni ples su karakteristični kružni i talasasti pokreti kukova, karlice, grudi i ruku.
Postoji više formi trbušnog plesa na svetu. Trbušni ples je zastupljen u Africi, Španiji, Indiji, Grčkoj, Egiptu, Siriji, Centralnoj Aziji, Turskoj i na Kipru. Takođe, zapažen je na Novom Zelandu, Antilima, Novoj Gvineji i na Solomonovim ostrvima.
Smatrajući sebe potomcima Persijanaca, Turci tvrde da su doneli ovaj ples u Egipat. Osvojiviši Egipat 1415. god., pripojili su ga tadašnjem Otomanskom carstvu i upravljali njim više od četiri stotine godina. Upravo ovo razdoblje je ostavilo najveći utisak na muziku i ples celog Bliskog istoka, a samim tim i arapskog sveta.
Zapravo, orijentalni ples je dobio naziv od Arapa, čiji doslovan prevod na srpski bi bio „ples istoka“. U korist tome, trbušni ples danas predstavlja prefinjen i najbolje sačuvan tradicionalni ples istočnih mediteranskih zemalja. Mnoge žene ga upražnjavaju na proslavama, čak iako ga nisu formalno učile. Orijentalni ples je veoma rasprostranjen danas i smatra se jednim od najstarijih plesova u svetu. Orijentalni ples je danas posebno zastupljen u zemljama Bliskog istoka (Liban, Egipat, Truska, Irak) i na severu Afrike (Tunis, Maroko, Alžir).
Trenutno je u učenju i razonodi najdominantija egipatska forma trbušnog plesa, mahom zbog prepoznatljivosti egipatskih plesačica u doba kada je Kairo uživao slavu najpoznatijeg plesačkog grada, 1930-ih, tako je i danas. Pod prvobitnim uticajem klasičnog Evropskog baleta i veličinom Holivudskih filmskih izvođenja, trbušni ples postaje prepoznatljiv duž oba kontinenta. Za ovo su najviše bili zaslužni kabareti i pozorišta 1930-ih i 1940-ih godina prošlog veka. Međutim, vrhunac koji orijentalni ples doživljava, biva 1990. godine.
Veoma bitno je napomenuti da Bliski istok ne predstavlja prvobitno mesto zabave turista u restoranima i noćnim klubovima ovim plesom već Evropa. Originalni trbušni ples nije erotičan i on predstavlja umetnički izraz senzualnosti, elegantnosti i u tome se razlikuje od onog kome se pripisuje provokativnosti, vulgarizam i nepostojanje umetničke vrednosti. Iako popularnost orijentalnog plesa postepeno gubi svoj značaj u Egiptu, on je zapravo, sve popularniji kako u Evropi, tako i na ostalim kontinentima. U Francuskoj učenje profesionalnog orijentalnog plesa nije prepoznato od strane društva u znatnoj meri. Međutim, na vidiku su određeni pomaci po pitanju razvoja trbušnog plesa. Učenicima se nudi trbušni ples kao moguća dodatna aktivnost. Neki učitelji trbušnog plesa, sa godinama iskustva, nude mogućnost njegovog učenja. Na primer, „Sandras Akademi“ je najbolji metod učenja ovog plesa, osnovanog na određenim pravilima.
U devetnaestom veku muškarci sa Zapada su počeli da putuju Orijentom izveštavajući o svojim iskustvima. Bonaparteovi ljudi, nakon njihove Egipatske ekspedicije pričaju o “beskrajnoj pustinji, vrelom pesku, i tamnoputim plesačicama koje prate vojsku i prepuštaju se uživanju muškaraca“. Delacroix slika scenu plesa na jevrejskom venčanju u Maroku, Nerval i Flaubert govore o luksuzu i dekadenciji. Svetla i pejsaži naglašavaju žensku erotičnost koje obhrvaju čula muškaraca.
Onda dolazi film, 1916. godine, i sa njim zapadna vizija i fantazija žena pod kolonijalnim uticajem. U Čaplinovoj parodiji igračice izvode zabavne talasanje kukovima. U “le Marchand de sable” one su polu gole. Mae West, Marlene Dietrich, Rita Hayworth, Elizabeth Taylor I druge interpretiraju mnoge Kleopatre i Salome. Kostimi su kao iz bajke, eksplozija svetlosti I translucidnosti.
U 1926, libanka Badia Masabni otvara plesnu školu i kabare Casino Opera u Kairu. Mnogi umetnici koje je ona podučavala prave karijeru na filmu.
Tahia Karioka je ta koja uvodi “shimmy” u korake. Ona je najverovatnije uzela tehniku iz brazilske sambe koju je takođe plesala.
Na kraju, pedesetih godina film Ali Baba Jacques-a Bekera predstavlja pravu plesačicu, sa kontrolisanom senzualnošću, koja ispunjava oksidentalnu očekivanja. Samia Gamal, “noćni leptir”, stavlja kraj na aproksimativna talasanja tela. Njena plesna iskustva (balet, rumba, tango, fox-trot) je prave neuporedivom.
Cirkusna igračica, Naima Akef, inspirisana talentom njenih uzora, je došla u orijentalni ples sa dodirom fantazije.
Naravno da ove velike zvezde imaju naslednice, naravno da se mađija plesa nastavila, i da nastavlja da nam daje velike interpretkinje, ali čak iako pomislimo na velike zvezde kao što su Fifi Abdu, Nagwa Fouad, Lucie or Dina, okruženje je sada potpuno drugačije. Kako orijentalni ples dobija internacionalniju publiku, on se svodi na ”digestivnu” zabavu u velikim hotelima ili diskotekama.
Danas je jasno da okruženje u Egiptu nije pozitivno za orijentalni ples. Zbog toga mnogi umetnici napuštaju Egipat da se nastane na Zapadu gde dobijaju više slave i priznanja. Ipak, kidnapovan u joga, salsa, i ”tribal dance” plesnim školama, Orijentalni ples rizikuje da izgubi svoje origilno značenje i važnost.
Orijentalni ples pokazuje i krije, daje i uzima, igra se sa unutrašnošću i spoljašnošnju. On je u kućama, u svakom važnom momentu života.
On održava žene u miru sa snagama života.
U Palestini i Iraku, ovaj ples je nazvan Raks Baldi, i plešu ga ljudi svih godina i oba spola, tokom ceremonija, kao što su vjenčanja i ostale socijalne proslave za zabavu. To je teatarizovana verzija, plesana od strane muških i ženskih profesionalinh plesača, i nazvan je Raks Sharqi u arapskom jeziku, a ova vrsta je danas najslavnija u Americi.
U svojim domovinama djevojčice i dječaci nauče plesati od rane dobi. Obično nauče plesove imitirajući ostale na zabavama, vjenčanjima i proslavama. Danas, antički plesovi se uče širom svijeta, sa ciljem da budu što sličniji ljudima koji su ga napravili.
TURSKE VERZIJE
Neki pogrešno vjeruju da je turska forma orijentalnog plesa Çiftetelli, pored činjenice da je ovaj stil postao orijentalni ples Grka i Roma, iako je grčka forma trbušnog plesa nazvana Tsifteteli. Kako god, turski Çiftetelli je tačnije forma folk muzike vjenčanja, ples koji se pleše na vjenačnjima i nije povezan sa Orijentalnim plesom.
Turski trbušni ples je donesen od Roma, oni su donjieli egipatske i libanonske forme, koji se razvio u Ottoman rakkas, trbušnom plesu poznatom širom svijeta danas. Kako turski zakon ne nameće ograničenje u pokretima i plesu kao u Egiptu, gdje su plesačice sprijećene od plesa na podu i jakih kralicnih pokreta, turske plesačice su obično spoljašnije izražene nego njihove egipatske sestre. Mnogi od profesionalnih plesačica i muzičara u Turskoj su Romanskog porijekla. Turske plesačice su poznate po svome energičnom, atletskom (pa čak i gimnastičnom), stilu. Danas slavne turske plesačice su Tulay Karaca, Nesrin Topkapi i Birgul Berai, svaka od njih je porijeklom Romkinja.
LIBANON
Libanonski stil je najčudniji, i najviše se razlikuje od svih ostalih trbušnih plesova. Libanonske plesačice mješaju trbušni sa modernim plesovima. Također, Libanonke su poznate po tome što imaju daleko najprovokativnije kostime, koji otkrvaju više tijela nego u bilo kojoj drugoj verziji trbušnog plesa. Libanonke su poznate kao “plesuće sirene”, zbog velike popularnosti su cijelome Bliskom Istoku, a koje se također penju ka internacionalnoj slavi, kao što je to danas njihova Amani, koja pored što pleše u cijelom arapskom svijetu i Bliskom Istoku, pleše u Americi, Francuskoj, Njemačkoj i Kanadi.
Libanonske plesačice oblače visoke potpetice (kao i turske).
Danas im je najpopularnija plesačica Amani, ali treba naglasiti da svaka libanonska plesačica pleše trbušne plesove na svojim koncertima i video spotovima. Danas većina libanskih plesačica poput Dominque Hurnai su također i pjevačice, a jedna od pjevačica, koja je na glasu kao najbolja plesačica je Aline Khalaf. Također plesačica Gharam, je postala pjevačica.
Danas mnoge američke pjevačice, upotrebljavaju trbušni ples u svojim spotovima. Trbušni ples je zasigurno postao jako popularan od strane Latino zvijezde Shakire, koja kombinuje Latino, trbušne i moderne plesove. Njeni libanonski korijeni daju joj moć da pleše bliže originalnom trbušnom plesu. R&B pjevačica Aaliyah (1979 – 2001) je upotrebila trbušni ples kao svoj, i nazvala ga belly roll, koji je plesala u mnogim od svojih spotova. Ostale pjevačice koje upotrebljavaju trbušni ples u svojim spotovima su: Shakira Beyonce, Rihanna, Nelly Furtado, Christina Aguilera i Jessica Simpson.
No comments:
Post a Comment